Πανικόν, φόβος, δειλία, ὀρρωδία ... todo isto é o que me produce poñerme a escribir nun blog. Mira que xa levo catro ou cinco tardes que me sento diante do ordenador, medito que vou escribir e despois non son capaz de escribir nada. Cando escollín o nome deste blog, fíxeno case sen pensar. Pero agora, en cambio, o nome si que se corresponde co que me acontece a min. O resultado xa se verá: serei devorado pola miña esfinxe ou acabará ela esnafrándose nas rochas?
